Vietnam: noodle soup, witte stranden en heel(!) veel scooters

Wauw, en toen zaten we alweer in Cambodja! Het Engelse gezegde 'Time flies when you're having fun' gaat helemaal op voor ons tijdens de trip door Azië. In deze blog lezen jullie onze belevenissen in Vietnam. Het is (sorry) een enorm verhaal geworden en mocht je geen tijd hebben om te lezen: alles gaat goed met ons! ;-) Foto's en de link naar het filmpje staan helemaal onderaan de blog.

Sander gaat van start:
Zoals Pau in de vorige blog schreef zijn we goed aangekomen in Hanoi, Vietnam. Onze eerste ervaringen van Hanoi? Heel veel scootertjes, geen verkeersregels, maar wel straatnaambordjes. En vooral dat laatste is een grote verandering als je deze stad vergelijkt met Kathmandu. Heerlijk om zelf via een kaart te kunnen zien waar je zit, waar je naartoe wilt en hoe daar te komen (dit schrijft Sander zoals jullie wellicht al doorhadden, Pau kan het nog steeds weinig schelen waar ze geografisch gezien rondhangt). Onze eerste avond in Hanoi stond echter niet in het teken van verkennen, maar van lekker chips eten als avondeten in combi met een blikje bier en vroeg het bedje in. Winner heeft ons blijkbaar aardig afgemat :)

De volgende dag is het tijd om de stad te bekijken. Eerst maar eens ontbijten. We hadden al gehoord dat er in Vietnam, vanwege de Franse roots, baquettes te krijgen waren als ontbijt, jeuh! Voordat we echter een stokbroodkraampje gevonden hadden, zijn we echter al neergeploft op een krukje bij een lokaal tentje. En neerploffen is echt het beste woord hiervoor. De krukjes staan weliswaar volledig in verhouding tot de tafeltjes, maar toch zitten we nog geen 20cm van de grond. Heel goed berekend op Nederlanders dus. Tot onze verbazing hebben ze één soort ontbijt: Noodle soup. Oké, die dan maar. En lekker was het, zelfs op de nuchtere maag. Met een halve liter soep en noedels in onze maag gaan we vol goede moed op pad.

Eerst naar het Hoan Kiem Lake, een meer midden in het old quarter van de stad. Mooi plaatje samen met bijbehorend tempeltje. Van het meer doorgesjouwd naar een kathedraal en een tempel voor literatuur (?). Erg mooi al die heilige dingen, maar toch besluiten we het laatste tempeltje op de route te skippen. We gaan terug naar the Old Quarter, waar wij ook met ons hotel zitten. Deze wijk is namelijk gevuld met straatjes, die elk toegewijd zijn aan een productsoort. Zo zijn er straatjes met alleen maar ventilatoren, een straat vol afzuigbuizen, straten vol kruiden, stoffen en vooral straten vol scooters. Jemig, iedereen rijdt hier op een scooter, of zit achterop, of zit in het midden, of zit boven/onder/naast de bagage (wat werkelijk alles kan zijn) of zit daar ergens tussenin. Mooi schouwspel waar je volgens mij niet aan gaat wennen.

Waar we trouwens wel aan hopen te wennen is de hitte hier. We zien 's avonds dat het vandaag 38 graden is geweest. Niet zo gek dat we echt tot op ons bot nat zijn van het zweet. Wind heb je hier in de stad niet, dus de enige echte verkoeling hier is te vinden in Coca Cola of bier. Bier dan maar, ook al is het geen gratis verkoeling. Een gemiddeld biertje kost hier namelijk tussen de 9.000 en 20.000 dong (!). Met een wisselkoers van 1 euro = 30.000 dong laat ik het omrekenen graag aan jullie over.

We sluiten de dag af met het drinken van goedkoop bier en het regelen van een busticket voor morgen. Dan gaan we namelijk op pad naar Cat Ba Island. Dit is een eiland net onder Ha Long Bay (voor wie dit niets zegt, zie google images). Het voordeel van Cat Ba is dat het bij Lan Ha Bay ligt, wat net zo mooi blijkt te zijn als zijn grote broer, maar dan veel minder toeristisch en goedkoper. Op naar Cat Ba en Lan Ha Bay dan maar. Op naar het strand en het frisse briesje.

De volgende dag (zaterdag) zijn we bijna vijf uur onderweg in een bus, boot en nogmaals bus. Lange zit, maar het resultaat mag er zijn. We komen uit in een volledig andere wereld. De uit het water priemende karstbergen zijn echt onwijs mooi. Na een lekkere lunch (Noodle Soup) kiezen we een leuk (en goedkoop) hotelletje en daarna is het tijd voor het strand. Van dichtbij zijn ze nog mooier! Wit zand, blauwe zee, karstgebergte op de achtergrond en vrijwel verlaten. We huren een paar strandbedjes en een parasolletje.. perfect! Toch blijken de bedjes behoorlijk kut te liggen (sorry voor mijn taalgebruik mam) en met een inmiddels houten kont zien we bussenvol Vietnamezen verschijnen op het strand. Haha, dit paradijs is blijkbaar ook door anderen ontdekt. Al gauw ligt het hele strand vol met lokale tieners en families. Nouja, afsluiten voor de herrie en gewoon genieten van al het moois, wauw!

Op een gegeven moment wordt Pau uit haar boek getrokken door een lokaal meisje die haar op de schouder tikt. Het meisje vraagt aan Pau (of nouja, wijst en lacht wat) of ze met haar op de foto mag. Huh, hoezo dat? Nouja, prima. Ik zie tot mijn verbazing (ik was nog aan het lezen) dat Pau naar het water wordt geleid waar ze een vrijwel volledige fotoshoot mag ondergaan met vier dames die met allemaal verschillende camera's toch wel erg graag met Pau op de foto willen. Geniaal! Net als Pau terugkomt en ik een paar foto's van het schouwspel heb gemaakt blijkt dat ze toch ook wel graag met mij op de foto willen. Ik mag van een soortgelijke shoot genieten. Wat zien ze toch in die nog veel te witte lichamen van ons?!

's Avonds is het tijd voor een paar (wederom goedkope) biertjes en een heerlijk Westerse maaltijd (geen noedels). Na het eten doen we nog een afzakkertje in een pub, maar zelfs het happy hour kan ons niet heel lang wakker houden. Rond 10 uur vallen de ogen dicht en gaan we toch maar, ook al is het zaterdag, lekker pitten. Onze hotelkamer heeft airco en goede matrassen, luxe dus. En we hebben van de hoteleigenaar al te horen gekregen dat we morgen een kamer krijgen met zicht op zee. We zijn benieuwd. Eerst maar eens lekker slapen en morgen een scootertje huren. Het is hier een stuk minder chaotisch en na onze eerste ervaringen op de scooter (zie blog 1) zien we het hier wel zitten. Wordt een makkie.

Paula schrijft verder: 

We hebben heerlijk geslapen en na een mooi rustige start vinden we bijna naast ons hotel een top restaurantje waar je belegde broodjes kan bestellen. Wauw! We smullen van een vers belegd broodje a la Bakker Bart. Toch wel beter dan al die noodle soep op een nuchtere maag. Na het ontbijt regelen we bij de hoteleigenaar een scooter. Cat Ba eiland is klein, in minder dan een uur kun je er aan de andere kant zijn. Er zijn twee wegen, één middendoor het eiland en een ander langs de kust. Halverwege kun je twee keer oversteken van de ene naar de andere weg. Verdwalen is dus haast onmogelijk en daarnaast komen we na het verlaten van Cat Ba Town bijna niemand meer tegen. Heerlijk! We touren over prima asfalt dat zich uitstrekt tussen prachtig groene puntige bergen. 

Cat Ba Island is prachtig en we genieten volop. Na een klein eindje gereden te hebben, stoppen we bij Hospital Cave. Een grot die tijdens de oorlog is omgebouwd tot noodziekenhuis. Als we de grot binnenstappen ziet de grot er nog uit als een gewone grot, maar al snel komen we in een lange gang met allemaal kamertjes. Indrukwekkend om te zien! Op de terugweg naar de scooter zien we ineens een enorme spin aan een boom hangen. Ieieieee Bah, samen staan we ons te vergapen aan het beest en als hij plotseling heftig beweegt als we een foto willen maken schrikken we (oké, vooral ik) ons dood. Als een gids van de cave langsloopt moet hij lachen. Dat is slechts een kleintje hoor! Brrr ik heb inmiddels overal kriebel en snel stappen we weer op de scooter.

We touren het hele eiland rond en op de terugweg pakken we de weg langs de kust. We rijden door tot de haven voorbij Cat Ba Town en eten heerlijke spring rolls (loempia's) in een drijvend restaurant! Als we opweg gaan naar het strand om de dag daar af te sluiten, komen we langs een canon fort. Sander herinnert zich dat hier een mooi uitzichtpunt zou zijn. En dus rijden we naar boven. En ja hoor, naast oude kanonnen uit de oorlog is er ook een 'viewing point' bovenop de berg. Vanaf hier hebben we werkelijk een prachtig uitzicht over het karstgebergte. Puntige, met veel bomen begroeide rotsen die uit het water rijzen. Een indrukwekkend gezicht en daarnaast zijn we (op de ticketdame na) helemaal alleen boven en dat maakt het geheel nog meer bijzonder. 

Met een voldaan gevoel ploffen we even later op het strand. Wat een topdag hebben we gehad! Heerlijk om na die drie toch best drukke en volle weken het tempo wat te kunnen laten zakken en even gewoon helemaal niets te doen. De golfen zijn erg hoog en Sander vermaakt zich enorm. Vooral om het feit dat ik na de eerste beste ruige golf al op de kop in het zand eindig. We sluiten de dag af op het terras en voordat we gaan slapen regelen we een boottrip voor de volgende dag. We gaan een hele dag varen door Ha Long Bay. Super! 

De volgende dag worden we om acht uur opgepikt bij het hotel en vervolgens naar de haven gebracht. We stappen op een kleurrijk, niet al te groot, bootje en vinden een mooi plekje tussen de andere toeristen in. Zodra we de haven uitvaren vergapen we ons aan de prachtige bergen die uit het zeewater steken. De zon weerkaatst op het water en zorgt voor een adembenemend mooi plaatje. Niet vast te leggen op beeld, dus zeker een puntje om toe te voegen op jullie bucket listen. De boot vaart mooi rustig en al kletsend met de andere toeristen genieten we van het uitzicht. Al snel komen we bij een punt waar een soort grotten zijn waar je onder door kan varen. Niet met onze boot, maar met een kano! Dus hup, kleren uit en in onze zwemkleding stappen we samen in een kano. Erg fijn om even de verkoeling van  water te voelen en het was echt prachtig om deze omgeving vanuit zo'n klein bootje stil op het water te beleven. We varen  door tunnels van rots waar de vleermuizen ons om de oren vliegen. Aan bijna het einde van ons kano rondje varen we nog even snel een strandje op zodat we even kort kunnen zwemmen. Heerlijk verkoelend! 

Als we terugkomen op de boot wordt de lunch geserveerd, heerlijke vis met rijst, groenten en loempia's  perfect! We varen verder richting Ha Long Bay en blijven ons vergapen aan het prachtige uitzicht en kletsen ondertussen met de andere toeristen. De boot zit vol met Fransen, Duitsers, Italianen en een ander Nederlands stel. Een gezellig clubje bij elkaar. Als we bij een strandje komen, wordt het anker uitgegooid en kunnen we zwemmen. Iedereen springt van de boot en we zwemmen wat richting het strandje. We krijgen er een beetje een Expeditie Robinson gevoel bij. Even later varen we weer verder om aan de terugweg te beginnen. Onderweg stoppen we nog bij een drijvend visserdorpje om hun vangst te bekijken en ook kunnen we nog even zwemmen. 

Rond vijf uur 's middags zien we de haven van Cat Ba Town weer opdoemen en is het tijd om van de boot af te stappen. Eenmaal terug in het stadje regelen we een bustocht naar Hue. Een stadje vlak boven Hoi An dat bekend staat om zijn vele tempels. De volgende dag worden we om 3 uur opehaald om met bus, boot, bus en vervolgens een nachtbus naar Hue te kunnen reizen. Top, eerst gaan we nog een laatste keer naar het perfecte strandje. We douchen op het strand, lunchen nog even en dan kan de lange reis naar Hue beginnen. 

Na de nodige chaos die echt bij Vietnam hoort, vinden we na een paar keer vragen en een tijdje zoeken de sleeper bus die klaarstaat op het busstation. De bus, boot en bustrip naar dit station verliepen prima en ook hebben we bij een cafeetje op het station een broodje gebakken ei kunnen scoren. Als we de bus gevonden hebben zien we dat de bus vol stapelbedden staat. Die sleeper bus hebben ze wel heel letterlijk genomen. Met een beetje pech en door onduidelijke nummering op de bedden veroveren wij niet allebei een eigen bedje, maar belanden we op een drie persoonsbed bovenin en helemaal achterin de bus. Als we zien dat we een Vietnamese kerel als buurman krijgen gaat Sander in het midden liggen. 

De bedjes zijn natuurlijk veel te kort voor Sander, zijn voeten steken zo'n 20cm uit het stapelbed. Ook onze buurman ziet Sander in zijn slaap nogal vaak aan voor zijn liefje (of zijn moeder), want Sander krijgt regelmatig een arm om zich heen geslagen. En nee, niet mijn arm. Lekker dan. Het is niet onze meest comfortabele trip ooit. De wegen zijn barre slecht en achterin komen onze billen door al het gehobbel regelmatig los van het bed. Ook liggen we naast de wc en kunnen we genieten van een fijne urine lucht. Gelukkkg duurt deze reis slechts 14 uur ;-) maar goed we mogen niet klagen natuurlijk! Rond 6 uur in de ochtend eten we ergens langs de weg noodle soep als ontbijt. Nog zo'n 4 uur te gaan waarschijnlijk. 

Waarschijnlijk inderdaad.. al snel blijkt dat de busreis langer gaat duren dan verwacht. Uiteindelijk komen we pas na drie uur 's middags aan. In de bus konden we alleen maar liggen, rechtop zitten pastte niet en we werden helemaal gek van het gehobbel. Maarrrr we zijn in Hue! Onderweg hebben we de Duitse Julian en Spaanse Maria ontmoet en zij hebben al een hotel geboekt. Wij nog niet en na hun beschrijving besluiten we een taxi te delen en mee te gaan naar hun hotel. We bekijken de kamer en we boeken voor twee nachtjes. 

Na een heerlijke douche gaan we samen met Julian en Maria de stad in. Hue is het historische en spirituele hart van Vietnam. Omdat de dag al bijna voorbij is besluiten we sightseeing naar morgen te verplaatsen, we lopen wat door de stad en eten ergens super lekker typisch Vietnamees. We hebben geen idee hoe het heet, want de kaart is niet in het engels, we zoeken dus maar wat uit van de plaatjes. Het zijn allemaal kleine hapjes, van een soort verse loempia's met vis tot koekjes met plakrijst en vis er bovenop. En natuurlijk kun je alles dippen in (hele) pittige sausjes. Na het eten kakken we allemaal in en gaan we mooi vroeg naar bed. 

De volgende dag belsuiten we weer met zijn vieren op pad te gaan, erg gezellig! Julian blijkt bij Seat in Barcelona te werken en kent heel veel mensen waarmee Sander gewerkt heeft. Wat een kleine wereld is het toch. We huren vier fietsen en gaan eerst op weg naar de Emperial Enclosure (Citadel) Een soort dorp gebouwd voor de keizer. Jammer dat het meeste ervan plat gebombardeerd is door de Amerikanen.Toch krijg je een goed beeld van waar de keizer vroeger woonde. Er waren zelfs speciale gebouwen voor zijn schoonmoeder! We lopen snel van schaduw naar schaduw, want het is bloedheet. 

Na het bezoek aan de Citadel fietsen we verder naar een Pagoda. Fietsen is toch nog weer iets spannender hier in de stad dan scooter rijden. Op een scooter ben je even snel als de rest en op de fiets ben je toch een stuk kwetsbaarder. Al iehh en ahhh-end bewegen we ons over de kruispunten die helemaal zwart zien van de scooters. Gelukkig gaat alles goed en het heeft ook wel weer wat om de stad vanaf de fiets te zien. We komen na zo'n kilometer of vijf gefietst te hebben aan bij de Thien Mu Pagoda, één van de meest sprekende torens van Vietnam. Vooral hoe de toren aan de rivier ligt is erg mooi. Na het bezichtigen van de Pagoda onderhandelen we wat met een eigenaar van een bootje. Uiteindelijk wil hij ons voor een mooi prijsje samen met onze fietsen naar de overkant brengen. Top! Dat scheelt een heel stuk fietsen want er zijn slechts een paar bruggen. 

Als we aan de overkant zijn, gaan we eerst op zoek naar een lunch plek. Het dorpje blijkt niet toeristisch te zijn en na wat rondvragen belanden we bij een vrouwtje dat volgens ons het hele dorp van noodles voorziet. Ze is nog al blij dat we er zijn en we krijgen een heerlijke kom noodles, sla en BBQ varkensvlees. Daarover kun je een lekker pittig sausje gieten. Wauw dit is echt heel erg lekker! We bestellen flesjes cola (0,20€) en genieten. We zijn echt een attractie, want één voor één komen een aantal dorpsbewoners naar ons gluren. Uiteindelijk laat ze ons veel te veel betalen, maar ach dan hebben zij en haar familie waarschijnlijk een goeie dag en waar praten we over, een paar euro's.

We stappen weer op de fiets en gaan naar de Tomb of Tu Duc. Eén van de Royal Tombs. Een plek waar heel veel tempels en gebouwen zijn gebouwd waar de keizer begraven moest worden na zijn overleiden. De plek is prachtig, er zijn heel veel mooie gebouwen en tempels en eromheen is alles prachtig groen. Er zijn speciale plekken geserveerd voor familieleden van de keizer, maar ook voor al zijn vrouwen. Julian vertelt ons dat keizers ongeveer 100 vrouwen hadden. Lijkt me zeer vermoeiend om die allemaal tevreden te houden! Na rustig rondgelopen te hebben, fietsen we terug naar de stad. Na een heerlijke douche gaan we lekker met z'n tweeën het centrum in en eten we ergens een heerlijke pasta. Toch best fijn om af en toe Europees te kunnen eten! De volgende dag stappen we in de bus die ons in een dagdeel naar Hoi An moet brengen. Een heerlijk relaxed busritje van slechts vier uur in een prima bus op een prima weg. Top! 

Al gauw komen we aan in Hoi An. Als we uit de bus komen, worden we direct overvallen door de inmiddels bekende mannetjes die je een taxi rit (in auto, maar meestal achterop de scooter) of een hotel proberen aan te smeren. Hoe vaak je ook nee zegt, ze blijven in je nek staan hijgen terwijl wij proberen uit te zoeken waar we zijn gedropt en hoe we bij ons hotel komen. Als ze eindelijk door hebben dat we echt geen gebruik gaan maken van hun hulp vertrekken ze teleurgesteld. We nemen afscheid van Julian en Maria en lopen naar ons Hotel. Hoi An blijkt een charmant plaatsje met enorm veel zaken waar je kleding op maat kan laten maken en er zijn fijne eettentjes. Als we onze tassen hebben gedropt in een schattige homestay van een lieve familie, lopen we het stadje in. Alles is hier op loopafstand en er zijn een stuk minder scooters. Fijn! Het plaatsje wordt in tweeën gedeeld door een rivier en bij elkaar gehouden door onder andere een mooie loopbrug. 

Na de lunch belanden we als snel in één van de kledingmakerszaken. Sander wil graag een pak op maat laten maken en bij deze zaak hebben we direct een goed gevoel, ook krijgt de winkel hele goede reviews op TripAdvisor. We besluiten ervoor te gaan en Sander kiest een paar mooie stoffen uit voor twee pakken. Op zijn aandringen kies ik uit één van de mooie modellen winterjassen een jas die binnen twee dagen helemaal op mijn maat gemaakt wordt. Na van top tot teen opgemeten te zijn kunnen we de zaak verlaten. Morgen terugkomen voor de eerste passessie. We hoppen van schaduw naar schaduw en zoeken wat naar souveniertjes. Voor Sander is het afdingen inmiddels een sport en het gaat hem dan ook steeds beter af. Je kan trots op hem zijn, Kay ;-) 

's Avonds gaan we eten bij een tentje dat bekend staat om één gerecht: BBQ Pork Loempia's. Bij aankomst word je naar een tafel gewezen en binnen mum van tijd wordt de hele tafel volgeladen met verschillende ingrediënten. Rijstpapier, sla, komkommer, miniloempia's, pikante groenten, een pikant sausje en natuurlijk de BBQ Pork. Je pakt een rijstpapiertje, legt daarin de sla, komkommer, pikante groenten, het mini-loempiaatje en het vlees. Oprollen en dippen in de saus. In het begin is het een beetje een gepiel, maar het is superrr lekker!! Na een heleboel zelfgerolde loempia's lopen we met een voldaan gevoel terug naar de hotelkamer. 

Op onze tweede dag in Hoi An huren we twee fietsen. We bezoeken veel oude tempeltjes en familiehuizen van het stadje. Leuk om te zien! In één van de huizen staat het water elk jaar tijdens het regenseizoen zo hoog dat het water tot ruim een beter hoog door het huis loopt. Ze doen niets om dit tegen te houden. Het is nu eenmaal de natuur.In de middag gaan we de pakken en jas passen. Wauw, het zit allemaal als gegoten! Niet te geloven dat ze dit zo snel kunnen maken.  En dan te bedenken dat we lang niet de enige zijn die een opdracht hebben uitstaan. De jasjes van Sander hebben nog een kleine aanpassing nodig. Morgen nog een keer een laatste passing en dan kan de boel verstuurd worden naar Nederland. 

We sluiten de dag af op het strand. Net buiten het centrum ligt een mooi palmbomenstrand. We chillen wat, zwemmen in het warme water en als we honger krijgen, fietsen we terug naar de stad. We eten nog een keer die fantastisch lekkere BBQ Pork loempia's, maar nu bij een streetfood kraampje dichtbij het hotel. Een Vietnamees dametje staan enthousiast te bbq-en en supervrolijk laat ze ons zien hoe we de loempia's moeten rollen. Hmm smullen! Hier kunnen we wel aan wennen! Als toetje halen we nog een banana pancake bij een streetfood karretje verderop. Echt een gezellig gezicht, al die eetkraampjes op straat. 

Na het eten pakken we onze tas weer in want morgen staat er weer een trip naat de volgende stad (Ho Chi Minh/Saigon) op de planning. We vertrekken de volgende dag pas om 5 uur smiddags, maar omdat we tussendoor de pakken en jas moeten ophalen en moeten laten versturen, hebben we niet zo'n zin om er een actieve dag van te maken. We hangen dus wat in barretjes met Wifi en drinken lekkere verse fruitsapjes (oké en ook bier). We komen de dag prima door en al gauw worden we opgehaald met een klein busje dat ons naar de sleeping bus moet brengen..

De reis naar Ho Chi Minh City verloopt prima. Oké we doen er 27 uur over, maar we hebben allebei een eigen stoel die zowel kan liggen als zitten. Top! Geen trio's meer met Vietnamezen dus. Om acht uur 's avonds de volgende dag komen we aan in Ho Chi Minh City. En we hebben geluk, de bus stopt precies in de straat van het hotel dat we op het oog hebben. We regelen een kamer en gaan na de lange reis eerst maar eens lekker douchen. Wat een verademing! We gaan ergens eten waar we zelf verse loempia's kunnen rollen. Nadat we die 'self roll spring rolls'  voor het eerst in Hoi An hebben gegeten zijn we helemaal fan. Na het eten kakken we in, want ook al hebben we veel liggen slapen in de bus, toch zijn we behoorlijk gaar. We gaan dus lekker naar het hotel.

De volgende dag staat er Ho Chi Minh City sightseeing op het programma. We bezoeken onder andere het War Musuem. In dit musuem komt de oorlog tussen Noord en Zuid Vietnam aan bod. Gek om te zien, door het comminisme is her musuem zo subjectief als maar kan. De VS besloten tijdens deze oorlog namelijk het zuiden te gaan helpen. Uiteindelijk heeft Noord Vietnam gewonnen en werd Vietnam één land. Het communistische Noorden geeft nu de VS de schuld van de oorlog en de moord op vele vietnamezen. Toch is maar de vraag hoeveel er precies van klopt. Naar het waargebeurde verhaal moeten we dus blijven gissen na het zien van het musuem. Misschien toch maar eens de geschiedenis induiken? Een beetje onpasselijk van alle lugubere foto's van oorlogslachtoffers en het zwartmaken van de Amerikanen verlaten we het museum.

Naast het museum boeken we ook de grootste markt van de stad. Ze verkopen hier alles, van kleding tot fruit en van sieraden tot vis. We lopen door de markt en worden constant aangesproken door de verkoopdames. Hello?!! Buy Something!! Come Inside. Do you want this? No? Maybe this? Special price! Hey you, buy something!! Hewloohoo.. pff om gek van te worden. Als de dames ons ook nog bij de arm gaan pakken ben ik er een beetje klaar mee. Al don't touch me please roepend vertrekken we gauw naar buiten.

We lunchen ergens op straat voor totaal €1,14 en regelen ook een trip naar de Mekong Delta. Deze rivier, de Mekong start in Tibet en loopt door Myanmar, Thailand, Laos en Cambodia om vervolgens na Vietnam te eindigen in de South China Sea. We boeken een driedaagse trip en regelen direct een boottrip van daar naar Phnom Penh. Blijkbaar kun je daar direct vanuit Vietnam naartoe varen en het duurt maar 2,5 uur! Wauw! In de avond eten we weer de BBQ Stokjes, maar nu met rijst in plaats van in een loempia gerold.

Op de eerste dag van onze Mekong tour worden we rond 8 uur opgehaald bij het hotel. We reizen de komende dagen met een groep en hebben gids die wonderbaarlijk goed Engels spreekt. Het beste Engels dat we tot nu toe uit een Vietnamees gehoord hebben. Voordat we gaan varen moeten we eerst met de bus naar My Tho reizen. Onderweg bezoeken we een Pagoda waar hele grote Buddha's omheen staan, zitten en liggen.

Al snel gaan we de boot op. We varen naar een eiland en na een prima lunch gaan we eerst bekijken hoe locals kokossnoepjes maken. Leuk om te zien, maar super toeristisch natuurlijk. Naast het snoepjesproces bekijken we nog een boel bijen waarmee honing verzameld wordt. We proeven Honing thee en daarna gaan we allemaal in kleine bootjes een stukje varen over de rivier. We zitten in de boot bij David en Ana. Ze komen uit Barcelona en als Sander vertelt dat hij daar gewoond heeft is er al snel een klik. We kletsen wat af en gaan zelfs over op het Spaans. Kan Sander mooi even oefenen!

Na het kleine stukje varen met de boot gaan we ergens in een tuin fruit eten en luisteren we verplicht naar live en lokale (en ook behoorlijk valse) muziek. Een prima eerste dag op de Mekong maar ook vrij toeristisch. Je merkt dat je met de groep zo'n standaard programma afdraait. Voor een paar dagen prima, maar we zijn heel blij dat we dit niet altijd zo hoeven te doen en lekker samen ons plan kunnen trekken.

Het programma eindigt met een korte busreis richting Can Tho. Hier kunnen we eten en hier is ook ons hotel voor de nacht. Na een douche gaan we samen de stad in en we ontdekken dat er een marktplein is met misschien wel dertig eetkraampjes. Elk kraampje heeft zijn eigen specialiteit. We lopen zo'n drie rondjes en sprokkelen zo rondje voor rondje ons diner bij elkaar. We eten van alles, rijstpannenkoekjes met vis en ei vulling, gefrituurde varkensdumplings, loempia, een soort worstje met een knapperig korstje, maïskolven en aardappelschijfjes op een stokje. Daarbij drinken we sap van bamboo. We zien bijna geen toeristen en de eigenaren van de kraampjes vinden het maar wat lollig dat wij in al onze onwetendheid zomaar wat bestellen. Een goede afsluiter van een prima dag!

Een dag later moeten we al om 6 uur klaar staan. We gaan met de boot naar de floating market. Deze markt is niet voor particulieren, het is een groothandel. Grappig om te zien dat er vanaf het water allerlei producten worden verkocht. Elke boot heeft aan de mast één van zijn producten hangen zodat je van afstand kan zien wat er verkocht wordt. Zo hangt er bij de ene boot bijvoorbeeld een meloen en bij de ander een aardappel. We varen er wat rond en stoppen bij een boot waar we ananas kunnen kopen. Ook varen er allerlei kleine bootjes die met een enorme vaart op ons af komen. Ze haken zich aan onze boot vast en proberen van alles te verkopen zoals koffie, fris en fruit. Een grappig spektakel.

Na het bezoeken van de markt bezoeken we een Noodle fabriek en zien we hoe de rijstnoodles (waar we er intussen al heel veel van hebben gegeten) gemaakt worden. Ze hebben een soort rijstbeslag, maken daar eerst hele grote pannenkoeken van en laten die drogen. Daarna gaan de pannenkoeken door een snijmachine die heel veel op mijn pastamachine lijkt en zo ontstaan de mooie dunne noodles. We hebben natuurlijk trek gekregen van al die noodles en al snel varen we weer terug naar de stad voor lunch. We lunchen samen met David en Ana. Zij gaan niet naar Cambodja, maar vertrekken die middag weer naar Ho Chi Minh, we wisselen Facebook namen uit en nemen afscheid. We beloven contact op te nemen zodra we nog eens in Barcelona zijn.

Wij stappen in de bus richting Chau Doc, de laatste stad aan de grens voordat je via de Mekong Cambodja in kan varen. Hier bezoeken we een bos dat volledig onder water gelopen is. We varen er dus doorheen en we zien prachtige vogels, bomen en bloeiende waterlelies. Wat een mooi bos! We stappen in een klein roeibootje zodat we nog dieper het bos in kunnen. Het is echt een plaatje, toch wel het hoogtepunt van deze Mekong trip tot nu toe. Nadat we en tijdje gevaren hebben is het tijd om het bos te verlaten. We vertrekken richting ons hotel in Chau Doc. In de avond eten we een prima rijstmaaltijd ergens op straat en vallen we weer in slaap zodra onze hoofden onze kussens raken.

De laatste dag in Vietnam breekt vroeg aan. Om 6 uur moeten we weer klaar staan om een visboerderij te bezoeken. Deze vissers wonen op de rivier en hebben onder hun drijvende huizen kooien gebouwd waarin ze enorme vissen fokken. Wauw! We kunnen zien dat de vissen enorm dicht op elkaar moeten leven, ik denk dat hun leven een beetje vergelijkbaar is met dat van onze plofkippen. Als de vissen gevoerd worden ontstaat er letterlijk een soort ontploffing in het water (zie filmpje voor beeld) alle vissen vechten voor een hapje. Grappig, maar ook behoorlijk zielig. Snel gaan we verder.

Voordat we op de boot naar Cambodja stappen bezichtigen we nog een dorpje aan het water en een moskee, maar al snel moeten we weer terug naar ons bootje. Midden op de rivier stappen we samen met een ander klein clubje toeristen over op een snelle boot die ons hopelijk een beetje snel naar Cambodja brengt. Inmiddels zijn we de grens gepasseerd en hebben we afscheid genomen van Vietnam. Het was prachtig, indrukwekkend en heerlijk. We hebben genoten, nu op naar Cambodja!

Noodle soup ontbijt in Hanoi

Hoan Kiem Lake in Hanoi

Literature Temple in Hanoi

Scooter rijden op Cat Ba Island

Hospital Cave op Cat Ba Island

Strand van Cat Ba Island

Uitzicht op het karstgebergte rondom Cat Ba Island

 Ha Long Bay

Zwemmen tijdens onze boottrip door Ha Long Bay

Ha Long Bay 

Emperial Enclosure in Hue

Emperial Enclosure in Hue

 Pagoda in Hue

 

Tombs bekijken met Maria en Julian in Hue

Heerlijk eten in een schuurtje ergens in Hue met Maria en Julian

Markt in Hoi An

Op de fiets door Hoi An

Zelf noodles rollen met BBQ Pork in Hoi An

Ho Chi Minh City (Saigon)

Het oorlogsmuseum in Ho Chi Minh City

De lachende Buddha

Samen in de kano op de Mekong rivier

Een hele markt vol met eetkraampjes in Can Tho

 Floating Market

Floating Market

Floating Market

 Varen door het mangrove bos

Mangrove bos

 Op de fast boat richting Cambodja

 Klik HIER voor het filmpje!