Sander en Paula reizen door Azië: Maleisië: eten op straat, wandelen door de jungle en shoppen in een wereldstad

Na een prima vluchtcombinatie vanaf Lombok via Jakarta komen we volledig op schema aan in Kuala Lumpur. Direct valt ons op dat we in een ontwikkelder land zijn aangekomen. De luchthaven is behoorlijk modern en de hoeveelheid instructieborden, digitale informatieschermen en wegwijzers doen aardig Westers aan. Heerlijk voor iemand die graag weet waar ie is zoals ik (jaja, Sander schrijft..). Als we de backpacks van de band hebben gehaald en een broodje hebben gegeten bij Subway is het tijd om richting ons hotel te gaan. Eenmaal buiten zien we tot onze schrik dat het regent. En niet zo'n beetje ook... Gelukkig is de bus overdekt en ook de daaropvolgende monorail (soort metro) beschut ons voor de buien. Ondanks dat het hotel op slechts vijf minuten van de metrohalte ligt besluiten we vanwege de stortregen toch het laatste stukje de taxi te pakken.

Het hotel is prima en vooral blauw. De verantwoordelijke voor de inrichting had een duidelijke lievelingskleur, alle muren om ons heen zijn knalblauw geverfd. De natuurlijke douche verplicht ons om de rest van de dag in ons aquarium te blijven of om een beetje rond te lopen in naastgelegen winkelcentrum Times Square. We kiezen voor optie twee. We besluiten hier dat we onze backpack gaan vullen met nieuwe kleren voordat we naar huis gaan. Van al die Westerse winkels krijgen we enorme shopdrang! Tot 's avonds laat struinen we wat rond en eten we een lekkere Westerse maaltijd.

De volgende dag gaan we eerst naar de Petronas Twin Towers. Deze bekende torens kunnen aan het eind van de ochtend van onze bucketlist gestreept worden. Mooi plaatje. Een trip naar boven wordt, ondanks de belachelijk hoge prijs, aangeraden hebben we gelezen. We hebben geluk. We mogen de twintig euro per persoon nog even bewaren. De torens zijn gesloten in verband met het offerfeest en dus moeten we nog maar even terugkomen als we later weer in KL zijn. Het regent niet, maar toch gaan we shoppen. Ik (of in ieder geval mijn vrouwelijke kant) hou het haast nog langer vol dan Pau. Na een volle werkdag zijn de handen voller en is de creditcard leger. Tijd om wat te eten. Gelukkig kan dat hier goedkoop in één van de vele food courts en foodstalls. We eten dit keer lokaal, wat toch al gauw een stuk goedkoper en eigenlijk lekkerder dan Westers eten is! We zetten tot slot nog even onze Indonesië blog online en besluiten te midden van de blauwe muren dat we morgen naar het eilandje Penang zullen gaan.

De busrit naar Penang verloopt prima en op een paar uur vertraging na, vlekkeloos. Althans, als je het vergelijkt met de busritten van de laatste maanden. De stoelen zijn gigantisch, alleen de buschauffeur rookt (we zitten op rij 1...), de vooruit is in de hoekjes niet gebarsten en de voorkant van de bus is zodanig gerepareerd dat je vrijwel geen ducttape en plamuur meer ziet zitten, super dus! In Penang aangekomen blijkt dat ons hotel echt top is. Hier is wel een designer aan te pas gekomen. Wat een luxe en wat een krachtige douchestraal. We zetten de douche maar op halve kracht om onze huid te beschermen. We hebben bedacht om de laatste twee weken echt als flashpackers te leven en iets meer uit te geven aan de hotels. We besluiten dat dit een ontzettend goed idee is geweest, aan die luxe kunnen we wel wennen! We sluiten de dag af met een maaltijdje op straat. Geen idee hoe het allemaal heet, maar de titel culinaire hoofdstad van Maleisië is zeker niet onverdiend. Dit worden lekkere dagen hier in Penang.

De volgende ochtend blijkt het ontbijtbuffet aanzienlijk beter dan de hotel recensies doen geloven. We zijn natuurlijk weinig gewend, maar dit is ronduit lekker! Na het leggen van een flinke bodem is het tijd om eens een strandje op te zoeken. Na een half uurtje met de bus komen we aan bij Batu Ferringhi. Een toeristisch plaatsje waar vooral Arabische mannen met burka vrouwtjes vastzitten in gigantische resorts. Het strand loopt hier vrijwel verticaal de zee in, wat de golven (te) uitdagend maakt voor Pau. Om het leed wat te verzachten, gebeurt er gelukkig genoeg rondom ons.

In het eerste uurtje dat we er zitten zien we namelijk in ieder geval drie bijna doodervaring van anderen. Direct naast ons is namelijk een bedrijfje gevestigd dat jetski's verhuurt. Ook bieden ze de geburkade vrouwen de optie om aan een parachute een rondje aan een bootje te hangen. Superleuk, maar de uitleg bij beide activiteiten laat wat te wensen over. Hierdoor zien we een ietwat dikke jongen bijna verzuipen omdat zijn jetski om gaat aan de kant. Er zijn ook een aantal paragliders niet in staat de uitleg te begrijpen waardoor ze ofwel met noodgang zichzelf op het strand sturen voor de landing, of het strand missen en onder hun chute in het water eindigen. Een meisje moet zelfs een extra rondje vliegen om ongelukken te vermijden. Eén van de burka-dames krijgt het voor elkaar een rondje op een jetski te maken met haar man samen. Ze vindt het wat spannend ondanks dat ze niet harder gaan dan drie kilometer per uur. Ofwel: sensatie alom. Prima vermaak! Na een lokale lunch gaan we naar ons hotel terug. even lekker het zwembadje in om 's avonds richting little India te gaan. Culinair wijkje midden in Georgetown.

Paula schrijft verder:

Eenmaal aangekomen in Little India lijken we echt in India beland te zijn. Keiharde Bollywood muziek knalt uit de speakers van winkeltjes waar de meest kitsche sieraden verkocht worden. Op straat lopen de vrouwen in prachtige kleuren en uit de restaurantjes komen heerlijke geuren van Indisch eten. We eten Naan brood met allemaal lekkere sausjes, een soort pannenkoek gevuld met aardappel en ui en Tandoori Kip. Die kip smaakt natuurlijk veel beter dan de Wereldgerechten van Knorr! Met onze buiken vol lopen we weer terug naar het hotel.

De volgende dag besluiten we de stad Georgetown verder te verkennen. We nemen de bus naar het centrum en bezoeken eerst een fort waar nog oude kanonnen staan. Daarna lopen we nog wat door het centrum. We proberen te ontdekken waarom de stad op de Unesco Wereld erfgoedlijst staat, maar we kunnen het antwoord nog niet echt vinden. Georgetown lijkt een stad als vele anderen. We besluiten daarom na de lunch naar het zwembad van het hotel te gaan. We chillen wat en doen eigenlijk niet zoveel bijzonders die dag. Het lijkt wel alsof we langzaam al afscheid nemen van het reizen. Misschien zijn we wel even verzadigd.

Als we de dag erna wakker worden hebben we ons reizigersenthousiasme weer terug gevonden. We gaan naar het National Park Taman Negara. Een jungle met waarvan wordt gezegd de mooiste strandjes van Pulau Pinang. Na een busrit van een uurtje komen we aan bij het park, we besluiten samen naar het verst gelegen strand te lopen. Wat volgt is een zware tocht van vijf kilometer door de prachtige jungle. Die vijf kilometer lijkt misschien niet veel, maar het pad gaat vaak verticaal omhoog en naar beneden. Onderweg passeren we vele kleurrijke vlinders, salamanders en aapjes. We komen niet veel andere mensen tegen en dat maakt de tocht door de jungle extra leuk.

Als we net iets over de helft zijn komen we op een prachtig wit strand. We kunnen helaas niet zwemmen, want we zijn gewaarschuwd voor kwallen en sterke stroming door hoge golven, maar dat maakt niet zoveel uit. We lunchen er met onze meegebrachte broodjes pindakaas en gaan ook nog baby schildpadjes kijken in de turtle hatchery die op het strand staat. Hier worden eitjes opgegraven en op een veilige plek weer opnieuw begraven. Als de baby schildpadjes geboren zijn verblijven ze eerst nog een paar weken in de hatchery voordat ze vrijgelaten worden. Super schattig!

Als we een tijdje naar de schildpadjes hebben staan kijken vervolgen we onze weg naar het eindpunt, het Teluk Kampi strand. Dit laatste stuk is ook direct het zwaarste stuk. Het pad gaat zo steil omhoog dat we het touw dat langs het pad hangt nodig hebben om staande te blijven. Maar als we aankomen op Teluk Kampi worden onze inspanningen beloond, wat een prachtig strand! Helaas mogen we ook hier niet zwemmen, maar alleen van het uitzicht genieten vanaf een bankje in de schaduw is al genoeg. Wat een prachtig deel van Penang!

Na een uurtje zijn we bijgekomen en beginnen we weer aan de terugweg door de jungle. We lopen de vijf kilometer weer terug over de uitdagende paadjes en komen aan het einde van de dag weer aan bij de ingang van het park. We kruizen onze namen weer uit op het registratieformulier en pakken de bus terug naar Georgetown. Na een heerlijke douche lopen we richting de vele food stalls en sluiten deze intensieve en avontuurlijke dag af met Saté en Hokkien Mee. Heerlijk!

Na weer een stevig ontbijt vertrekken we de volgende dag op een scooter voor een rondje eiland. Blijft toch de beste manier om de omgeving te verkennen. Het begin van onze trip verloopt nog een beetje moeizaam, want we kunnen de snelweg niet vermijden. Een geciviliseerd land heeft ook nadelen, er zijn veel meer grote en snelle auto's! Tussen alle andere scooters en auto's die veel te hard gaan zoeken we zo snel mogelijk naar een kleinere weg. Gelukkig vinden we die al snel en zodra we het drukke Georgetown verlaten, wordt de omgeving groener. We rijden over een prachtig weg die over het eiland kronkelt.

Penang is heel klein dus we zijn al heel snel rond. Halverwege de dag parkeren we de scooter weer bij het hotel en voordat we 's avonds Georgetown weer in gaan chillen we nog wat bij het zwembad. In de stad eten we Char Keoy Toaw en drinken we een heel raar gifgroen fruitdrankje bij één van de vele food stalls. We lopen nog wat door China Town en gaan dan terug naar het hotel waar we voor de een na laatste keer onze backpacks inpakken. Morgen gaan we weer met de bus naar Kuala Lumpur voor de allerlaatste week van onze reis. Nog één keer een ander bed en dan liggen we weer in ons eigen bed. Niet te geloven!

Na een prima busreis komen we voor de tweede keer aan in Kuala Lumpur. We wandelen met onze backpacks naar ons hotel. Waar we bijna de gehele reis volgens een strikt dagbudget hebben geleefd, hebben we besloten dat ons laatste hotel duurder mag zijn. We hebben gekozen voor een vier sterren-hotel met een gym en vet zwembad op de negende verdieping. Klinkt heel duur en dat is het eigenlijk ook, maar per nacht betalen we nog steeds minder dan het goedkoopste hotel in Zandvoort. Bizar! We besluiten er maar extra van te genieten. Als we er aankomen worden direct onze backpacks van onze ruggen gepakt en na het inchecken worden ze naar onze kamer gebracht. Wauw, wat een grote kamer! We hebben een eigen keukentje en voor het eerst in drie maanden weer een bank! Nadat we geïnstalleerd zijn, gaan we bij het zwembad en de gym kijken, super gaaf! Tijdens het zwemmen of sporten heb je uitzicht op de stad.

In de avond lopen we onze wijk in en we komen tot de ontdekking dat we heel dicht bij een straat met alleen maar food stalls zitten. De Maleisische keuken is zo goed omdat er verschillende Aziatische keukens samen komen. Zo eten we die avond heerlijke Dim Sum en wanen we ons weer een beetje in Hong Kong. Ook halen we boodschappen zodat we de volgende dag zelf kunnen ontbijten. We, of vooral ik, kunnen het niet laten om ook de ingrediënten voor een simpele pasta mee te nemen. Ik heb al drie maanden niet gekookt en nu we een keukentje hebben, wil ik daar natuurlijk gebruik van maken.

De volgende dag besluiten we eerst te gaan hardlopen in de gym. Na drie maanden amper gesport te hebben kunnen we niet meer wachten tot we thuis zijn. Het voelt heerlijk om een klein stukje te rennen op de loopband! Na het hardlopen nemen we een douche en daarna vertrekken we naar China Town. Een enorm drukke wijk waar je ontzettend veel nep tassen, schoenen, horloges en nog veel meer vindt. We lopen wat door de wijk en eten ergens heerlijke BBQ pork en duck en verkennen daarna Little India en lopen door de Central Market waar ze oneindig veel (en vaak dezelfde) souvenirs verkopen. Aan het einde van de dag gaan we terug naar onze chille kamer en daar kook ik een pasta voor ons samen. Heel kneuterig genieten we er samen aan tafel van. Dit begint al aardig op Thuis te lijken! Stiekem tellen we al een beetje af als we 's avonds nog even gaan borrelen in de hotelbar.

We kunnen wel wennen aan dit langzame ritme, de volgende dag vertrekken we pas om half elf uit onze hotelkamer voor een brunch. Als we uitgegeten zijn concluderen we dat het wel heel zonnig is, de dagen hiervoor waren veelal grijs. We gaan terug naar het zwembad om van het heerlijke weer te kunnen genieten. In de middag gaan we weer op pad. Omdat het relatief helder is besluiten we naar de Petronas Twin Towers te gaan. Als we aankomen bij de twee enorme torens wacht ons een teleurstelling, op maandag zijn ze dicht! Dat is dan de tweede keer dat we voor een 'dichte deur' staan. Jammer, dan moeten we nog maar eens terugkomen deze week. We besluiten de rest van de dag te gaan winkelen. Kuala Lumpur heeft echt enorm veel grote winkelcentra en we vermaken ons dus wel!

We sluiten de dag af met een bezoekje aan de KL Tower. Hier kunnen we naar boven om Kuala Lumpur in het donker te verkennen. Het uitzicht valt een beetje tegen vanwege de reflecterende lichten van de souvenirwinkeltjes die op het observatiedeck aanwezig zijn. Foto's maken lukt dan ook haast niet. Wel zien we ons hotel en zijn de Petronas torens prachtig verlicht. Dit uitzicht slaan we op in onze geheugens. Na een kwartiertje rondjes gelopen te hebben in de toren gaan we weer met de lift 46 verdiepingen naar beneden. We lopen terug naar de gezellige wijk rondom ons hotel en sluiten de dag af met een heerlijke lokale maaltijd in de foodstreet.

Op dinsdag beginnen we de dag weer op de loopband in de gym. Ondanks dat we al zolang niet gesport hebben, gaat het lopen ons best goed af. We chillen nog wat bij het zwembad en besluiten daarna een park in de stad te gaan bezoeken. Als we de trip met de metro hebben afgelegd en aankomen op het dichtbij gelegen station Sentral, komt de regen met bakken uit de lucht vallen. Hmm slechte timing voor een wandeling door het park! We gaan eerst lunchen en als de regen maar niet ophoudt besluiten we naar de bios te gaan. We reizen weer terug naar het winkelcentrum bij ons in de buurt en gaan naar Kill the messenger. Vette film! Een bioskaartje kost hier maar drie euro dus we besluiten later deze week nog eens te gaan. Op de terugweg naar het hotel halen we een broodje bij Subway en dan is de dag alweer om!

Na een heerlijke nachtrust besluiten we de dag iets vroeger te beginnen dan de vorige dagen. We gaan naar de Batu caves. Een grot net buiten het centrum met een grote Hindu god en tempels. Met de trein reizen we erheen en al gauw staan we aan de voet van een hoge trap. Aan de rechterkant staat een enorme gouden Hindu god. We beklimmen de trap en bekijken de tempels en alle verschillende Hindu goden. Als we achterom kijken hebben we uitzicht op de stad. Ook wordt de grot bewoond door vele aapjes die heel erg hun best doen om eten uit de prullenbakken te stelen. Helaas voor hen zijn er ook mannetjes met stokken die ze steeds weer wegjagen. Een grappig spektakel. Als we de trap weer af geklommen zijn stappen we weer in de trein richting Kuala Lumpur.

Het weer is een stuk beter dan gisteren, dus besluiten we dichtbij het park waar we gisteren heen wilden, uit te stappen. Het park doet een klein beetje Central Park a la New York aan, maar dan in het klein. We lopen een klein rondje, want de zon schijnt volop en het is dus eigenlijk te warm. Nu het toch zulk mooi weer is, besluiten we de Twin Towers een derde kans te geven. We nemen de metro weer terug naar de Golden Triangle en wandelen richting de torens. Ook al zijn we er nu voor de derde keer, het gebouw blijft indrukwekkend om te zien. Blij te zien dat de ticket counter open is stappen we erop af. Helaas worden we voor de derde keer teleurgesteld.. alle tijdslotten voor die dag zijn vol! We boeken dus maar kaartjes voor de volgende dag en hopen op een heldere dag.

We balen een beetje dat we nu voor de derde keer voor een 'dichte deur' staan en besluiten terug te gaan naar het hotel. De rest van de middag verblijven we aan de zwembadrand en als we honger krijgen hebben we geen zin om nog naar buiten te gaan. Volledig in het teken van onze relaxtheid van deze week bestellen we een pizza op de hotelkamer. Die heerlijke pizza eten we in onze badjassen in bed op. Als dit geen vakantie is! Nu maar hopen dat we morgen die torens eindelijk inkomen. Met de hoop op helder weer vallen we in slaap en als we wakker worden zien we een strak blauwe lucht! We hoeven pas om twaalf uur bij de Twin Towers te zijn dus eerst gaan we nog even zwemmen. We genieten nog van de zon, wetende dat we over een paar dagen in de herfst belanden.

Na een douche lopen we voor de vierde keer richting de Petronas Twin Towers. We hebben er even op moeten wachten, maar na een security video en een tassencheck worden we rijkelijk beloond. Eerst gaan we naar de Sky Bridge op 41e verdieping. Wat een uitzicht! We kijken naar de wereld die onder ons raast en klikken een heleboel foto's. Al snel worden we verder geleid naar de 86e verdieping. We staan op de twee-na-hoogste verdieping van de toren en dat is echt heel erg hoog! Het uitzicht is prachtig en we hebben enorme mazzel met het weer, het is de meest heldere dag sinds we in Kuala Lumpur zijn aangekomen. Is het toch niet zo erg dat we de eerste drie keer niet naar boven konden. In de avond gaan we nog een keer naar de bioscoop. Filmliefhebbers als we zijn kunnen we deze spotgoedkope bioscoopprijzen niet weerstaan!

Vrijdag breekt dan de laatste echte hele dag van onze reis aan. Een bizar idee, de tijd is echt zo snel gegaan. We beginnen weer met een stukje hardlopen op de band in de gym en chillen daarna in het zwembad. Pas om half twee gaan we de stad in. We voelen ons eerlijk gezegd wel heel erg lui, maar wie doet ons wat? Tussen de enorme tropische regenbuien door wandelen we door China Town. Wauw wat kan het hier regenen, we schuilen in een bushokje maar door harde wind lijkt de regen wel horizontaal te vallen. Gelukkig is het warme regen en zijn we als de regen gestopt is al snel weer droog. We zoeken nog naar wat foute souvenirs en hebben het dan wel weer gezien. De dag sluiten we af met een typisch Aziatische maaltijd in de foodstreet en daarna drinken we nog een borrel in de bar van het hotel. We proosten op onze fantastische reis.

Op de dag van vertrek pakken we onze backpacks voor de laatste keer in. De meeste van onze kleding die we meegenomen hebben van thuis gaat niet meer mee naar huis. Met die warme temperaturen zweet je de hele dag en je kunt je voorstellen wat dat na drie maanden met je kleding doet. Gelukkig hebben we in Kuala Lumpur genoeg nieuwe dingen gekocht. Komt onze backpack toch nog vol! We moeten om twaalf uur in de middag uitchecken terwijl we pas om twaalf uur in de nacht gaan vliegen. Hoe zullen we die tijd eens vullen? Met de bioscoop natuurlijk! Gelukkig kun je in zo'n wereldstad op elk moment van de dag naar de bios en we gaan dan ook naar twee films.

Na een prima dag is het tijd om naar het vliegveld te gaan. We pakken de snelle KLIA Ekspres trein en zijn er binnen drie kwartier. Al snel is het tijd om te boarden en kunnen we het vliegtuig in. Tijd voor de laatste trip naar onze eindbestemming, ons fijne thuis. Omdat we 's nachts vliegen proberen we zoveel mogelijk te slapen. Tussendoor praten we na over onze belevenissen. Wat hebben we ontzettend veel meegemaakt in de afgelopen drie maanden. We hebben alleen maar genoten van alles wat we hebben gezien en hebben beleefd. Mooiste is denk ik nog dat we het samen zo goed hebben gehad. Wat fijn om al die belevenissen te kunnen delen met iemand waar je zo veel van houdt.

Stiekem hopen we natuurlijk dat we worden opgehaald door onze ouders en lieve broer en zus, maar we hebben niets van ze gehoord en dus we hebben geen idee. Dat we al om zeven uur 's ochtends op zondag landen maakt ons toch een beetje bang dat we met de trein naar huis moeten. Hoe dichter we bij Schiphol komen, hoe meer onze buik begint te kriebelen. Nog even en dan kunnen we iedereen die we zo gemist hebben weer knuffelen. Als we veilig geland zijn haasten we ons naar de bagageband. Gelukkig komen onze tassen al snel van de band rollen. We doen ze voor een laatste keer op onze rug en lopen de poortjes door. En ja hoor, daar staan ze! Onze allerliefste papa's, mama's, Daan en Remco. Bizar en zo fijn om ze weer te zien!

Er volgt een reuze gezellige tocht in een busje naar huis. We kletsen en eten bolletjes met kaas, pepernoten, speculaas, dropjes en chocolaatjes. Er is aan alles gedacht. De reis naar huis gaat ontzettend vlug. Een kleine twee uur in een busje is niets vergeleken met die enorme busreizen van meer dan vijfentwintig uur. Als we in Ommen aankomen en we ons huisje binnenkomen worden we verwelkomt door onze dierbare vrienden. Wauw wat een geluk dat we zoveel fantastische mensen om ons heen hebben. We knuffelen iedereen en er volgt een enorm gezellige dag inclusief huisgemaakte soep en broodjes rookworst.

In de avond op de bank proberen we alles te bevatten. Zo fijn om na zo'n prachtige reis ook weer zo blij te zijn om thuis te komen. We willen iedereen bedanken voor alle berichtjes op Facebook, WhatsApp en onze blog. Het was zo leuk om te lezen dat jullie hebben genoten van onze verhalen, foto's en filmpjes. We hebben heel veel zin om jullie allemaal weer te zien!

Hieronder een selectie van onze foto's in Maleisië (helemaal onderaan staat de link naar het filmpje!):