Nog minder dan 3 maanden te gaan voor vertrek!

"We moeten nu nog minder lang wachten op ons vertrek dan de tijd die we hebben als we straks op reis zijn", zei Sander gisteren. Aaah het komt nu steeds dichterbij en bij mij komen de kriebels steeds iets vaker een bezoek aan mijn buik brengen. Hoe zou ik het vinden om drie maanden lang uit een rugtas te leven? Kan ik er, als mega controlfreak, tegen om niets van te voren te plannen? Ga ik thuis missen? Wil ik straks in oktober nog wel weer terug naar het 'gewone leven'? Allemaal vragen die zo nu en dan door mijn hoofd gaan, maar bovenal heb ik enorm veel zin om te gaan!

Oké, Oké, we hebben nog drie maanden, maar het is zo leuk om al van alles te regelen voor ons vertrek. En zo staan onze backpacks inmiddels al klaar in de slaapkamer, bijna alle inentingen zijn binnen en de eerste twee nachtjes voor aankomst in Kathmandu zijn geboekt. Toch wel fijn om na een lange reis direct naar een hostal te kunnen gaan. Vanuit Kathmandu in Nepal gaan we onze trip naar Tibet proberen te boeken en dan willen we vanuit Tibet met de Trein naar Hong Kong. Inmiddels weet Winner, de penvriendin van Sander's moeder die in Hong Kong woont, al van onze komst en ze vertelde dat ze ons maar al te graag de stad wil laten zien. Onwijs leuk om haar te ontmoeten in haar eigen stad.

De komende drie maanden gaan we ons bezighouden met het bepalen van welke hoogtepunten in Azië we echt willen zien, zodat we een beetje een richting kunnen bepalen. Op dit moment willen we elk land wel zien, maar dan blijken drie maanden toch ineens heel kort. Wat een luxeprobleem hè?